به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، «اگر با چشم خودتان نمی‌دیدید؛ باور نمی‌کردید، در کل خطه سیستان و بلوچستان یک متخصص زنان و زایمان وجود نداشت که جان زنی را که در حال زایمان است، نجات دهد. یک شب ساعت حوالی ۲۳ بود که آبیار یکی از روستاهای زابل آمد سراغ من که تنها پزشک […]
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، «اگر با چشم خودتان نمی‌دیدید؛ باور نمی‌کردید، در کل خطه سیستان و بلوچستان یک متخصص زنان و زایمان وجود نداشت که جان زنی را که در حال زایمان است، نجات دهد. یک شب ساعت حوالی ۲۳ بود که آبیار یکی از روستاهای زابل آمد سراغ من که تنها پزشک عمومی کل آن منطقه بودم، و گفت؛ “دخترم ۴۸ ساعت است که در حال درد کشیدن است و نمی‌تواند زایمان کند و هم جان خودش و هم بچه‌اش در حال تلف‌شدن است.”؛ من با استفاده از تکنیکی که در دوره دانشجویی خود از اساتید یاد گرفته بودم و با تجهیزات پزشکی ساده‌ای که سال‌ها در انبارها، خاک سیستان و بلوچستان خورده بود، توانستم به وضع حمل آن زن کمک کنم.»
این حرف‌ها را دکتر سیدحسن عارفی؛ پزشک پیشکسوت ۸۸ساله‌ای می‌گوید که بیش از ۶ دهه به امر طبابت در کشور مشغول بوده است. او که پزشکی را هم در دوران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در قالب “سپاه بهداشت” و هم در دوران فعلی تجربه کرده است، خاطرات جالبی را از وضعیت نامطلوب امکانات و ارائه خدمات بهداشتی و درمانی در روستاها و شهرهای کشور در دوران رژیم پهلوی روایت می‌کند؛ روایت این استاد پیشکسوت دانشگاه علوم پزشکی تهران را در ادامه مشاهده می‌کنید:
انتهای پیام/+
منبع:خبرگزاری تسنیم
