در یک نشست خبری؛

کیوان ساکت در نشست خبری کنسرت «بوی بهار» گفت: موسیقی اگر قرار باشد غم را هم بیان کند باید باشکوه باشد و نباید زار بزند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، نشست خبری کنسرت موسیقی ارکسترال ایرانی «بوی بهار» با حضور کیوان ساکت، فاضل جمشیدی، خواننده، احمد رمضی مدیر دفتر موسیقی و داریوش آریان‌پور، آهنگساز سه‌شنبه ۲۳ بهمن در سالن صفارزاده حوزه هنری برگزار شد.

فاضل جمشیدی در ابتدا عنوان کرد: آقای کامبیز روشن‌روان از شریف‌ترین‌های موسیقی کشورمان در ایران نیستند و جای ایشان خالی است. پنج قطعه از اجرار‌های این کنسرت از ایشان است. سه کار از کیوان ساکت است که من با او از دهه شصت دوست هستم.

وی در ادامه درباره چرایی این کنسرت گفت: آثاری که برای خواندن انتخاب می‌شود همه فاخر هستند و باید در ارکستر ملی خوانده می‌شد. یک سمفونی به نام فلک الافلاک قرار بود کار کنیم که متاسفانه به اجرا نرسید و نکته دیگر اثاری که در ارکستر ملی خوانده بودم، خیلی هایشان اجرا نشده است. قطعات این کنسرت کاملا فنی است و طبعا نمیتوان ان‌ها را با ارکستر سنتی اجرا کرد، اقای آریانپور کار‌های ما را برای اجرا تسهیل کرد و حوزه هنری خیلی به ما کمک کرد. من بعد از آقای شجریان خواننده ارکستر ملی بودم، امّا قطعات ما دیگر انجا اجرا نشد.

وی عنوان کرد: اگر قرار است در کشورمان موسیقی به شکل عمومی به سمت غیرعلمی و بی‌کیفیت برود، کار ما بسیار سخت می‌شود اگر حمایتی نباشد. موسیقی پاپ امروز سبد مصرف مردم را خالی میکند و یک خانواده چهار نفره الان چطور به کنسرت برود درحالی که ما در حوزه با کمترین هزینه اجرا میرویم و قرار است اثری ماندگار باقی بگذاریم و با افتخار بگوییم اخرین کنسرت قبل ماه رمضان با ارکستر خوب در کشور اجرا میکنیم.

سپس کیوان ساکت درباره آشناییش با فاضل جمشیدی گفت: من سال ۶۹ به تهران آمدم، اشنایی من با اقای جمشیدی خیلی جالب است. من در مشهد گروهی بنام صبا داشتم و خاطرات زیادی از اجرای کنسرت‌ها در انجا داریم. نخستین و تنها گروه از اغاز انقلاب گروه من با خوانندگی و اواز فاضل جمشیدی بود که بر مزار خیام ما اجرا میکردیم، رباعیات خیام را هم میخواندیم و ان دوره هم دوربین و موبایلی نبود. سابقه دوستی ما به ان زمان باز میگردد که چقدر عشق و هیجان داشتیم که مردم موسیقی خوب بشنوند و ویژگی‌های خوبی با موسیقی غرورانگیز داشته باشد.

وی اظهار داشت: موسیقی اگر قرار باشد غم را هم بیان کند باید باشکوه باشد و نباید زار بزند. تلاش من این بوده هر اثری که از پنجه من خارج می‌شود چه با نشاط یا اندوه بار و حماسی، اثرگذار و با شکوه باشد و خوشحالم که اثارم را بخاطر دلم ساختم و تا بحال هیچ اثری برای مناسبتی نساختم بااینکه درخواست هم زیاد داشتم.

سپس آریانپور اظهار داشت: قصد من این بود که کنسرت بزرگی داشته باشیم، موسیقی‌های پاپ همه جای دنیا خوب می‌فروشند، اما کلاسیک اگر حمایت نشود روی زمین می‌ماند. نباید اینطور باشد که یک سرپرست گروه باید نگران همه چیز باشد اقای رمضی اگر نبودند، کار غیر ممکن می‌شد. من به‌خاطر ارادتم به استاد ساکت و سبک و نگرششان، اینجا هستم. بنظرم قبل ارکستر ملی در ایران ارکستر وزیری این کار را کرده بود.

وی با بیان اینکه موسیقی غرب و شرق ندارد جهان شمول می‌تواند باشد و استاد ساکت این تلفیق را انجام دادند، گفت: همیشه دوست داشتم کار ارکسترال انجام دهم، خود من هم هرچه تا الان ساختم برای ارکستر‌ها است تا قطعه سرگشته و پیک سحری همایون خرم، نوایی و ملاممدجان و غوغای ستارگان، باران و پیک سحری، چراغ و رواق سکوت از خودم و وطن از قطعات اجرایی خواهد بود.