آرمان زرین کوب نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی «ترک عمیق» درباره این فیلم به خبرنگار سینمایی ایرنا گفت: دغدغه‌ام در «ترک عمیق»، به تصویر کشیدن تنهایی و زیست دوران میانسالی بود. همچنین سعی داشتم به اختلالاتی اشاره کنم که کاشت‌های آن در دوران جوانی صورت می گیرد.

کارگردان فیلم سینمایی «ترک عمیق» که در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر شرکت دارد، درباره تجربه ساخت اولین فیلم بلند داستانی خود گفت: خاستگاه من از ابتدا، کارگردانی و فیلمسازی بوده است و با کارگردانی وارد سینما شدم اما از دهه ۷۰ به بعد، بیشتر به تهیه کنندگی روی آوردم؛ چون آثاری را تهیه کردم که پروداکشن‌های سنگینی داشت، فرصتی برای کارگردانی و فیلمسازی پیدا نمی‌کردم.

وی افزود: علاقه من از اساس به فیلم‌هایی شبیه به «ترک عمیق» بود و همیشه صبر کردم تا این که فرصتی و فراغ بالی پیدا کنم و به دغدغه اصلی‌ام که فیلمسازی است، برگردم. «ترک عمیق» حاصل ورود دوباره‌ام به سینمای داستانی بود.

وی در پاسخ به این که چرا اثری پرفروش را برای ساخت نخستین فیلم بلند خود انتخاب نکرده است، عنوان کرد: تمرکز من در حوزه تهیه‌کنندگی در تلویزیون هم معمولا روی آثار ملودرام بوده است و کمتر به سراغ آثار کمدی قبل از این رفته بودم؛ بنابراین در فیلمسازی چه در تهیه کنندگی و چه در کارگردانی برایم به تصویر کشیدن امری درونی و دغدغه های شخصی اهمیت دارد؛ در حالیکه معمولا برای یک تهیه کننده صرفه اقتصادی در سرمایه‌گذاری روی آثار کمدی است اما من جنسی از آثار را دوست دارم که به دغدغه‌هایم نزدیک باشد.

زرین کوب درباره بازخوردهای اهالی رسانه بعد از نمایش فیلم «ترک عمیق» گفت: بازخوردهای خوبی گرفتیم. کنکاش در روان آدم‌ها برای من همیشه موضوع جالبی بوده و هست. تنهایی انسان‌ها، موضوع جذابی است و بخشی از دغدغه من در فیلمسازی پرداختن به چرایی این تنهایی است که منجر به اختلالاتی هم می‌شود.

این کارگردان ادامه داد: وقتی به سراغ سنین و مقطع گذر از میانسالی به کهنسالی می‌رویم، تنهایی افراد هریک به دلیلی رخ می‌دهد. موضوع من در «ترک عمیق»، اختلالی است که در تنهایی ممکن است برای آدم‌ها رخ بدهد. این اختلال ها هریک کاشت هایی در دوران جوانی دارند.

زرین کوب خاطرنشان کرد: به نظرم در سینمای امروز اگر خوراک و موضوع درستی را به مخاطب ارائه کنیم، حتما او دنبال خواهد کرد. مخاطبان عام نیز اگر درباره یک فیلم اجتماعی نقد خوب بخوانند و بشنوند، حتما آن را برای تماشا انتخاب خواهند کرد؛ وظیفه ما هم هست که ذائقه مخاطب را شکل دهیم. در کنار ارائه قصه‌های شاد و آثار کمدی، باید به مخاطب، فیلم‌های اجتماعی عرضه کنیم. وظیفه سینما فقط تامین ذائقه نیست؛ بلکه شکل دادن و ارتقای سلیقه مخاطبان نیز بخش بزرگی از رسالت سینماست.